Struktury i charakterystyki śrub i luf

Śruba i beczki są głównymi elementami wytłaczarek tworzyw sztucznych. Odpowiadają za topienie, uplastycznianie i homogenizację tworzywa sztucznego przed jego wytłaczaniem do pożądanego kształtu. Struktura i właściwości ślimaka oraz cylindra mają znaczący wpływ na jakość i wydajność produktu z tworzywa sztucznego.

Struktura śruby

Śruba jest wałem śrubowym o układzie przelotowym biegnącym wzdłuż jej długości. Układ lotu odpowiada za transport tworzywa sztucznego przez cylinder oraz za zapewnienie sił ścinających i mieszających niezbędnych do plastyfikacji.

Istnieje wiele różnych typów konstrukcji śrub, z których każda jest zoptymalizowana pod kątem konkretnego zastosowania. Niektóre typowe konstrukcje śrub obejmują:

Konwencjonalne śruby: Te śruby są śrubami ogólnego przeznaczenia, które można stosować z szeroką gamą tworzyw sztucznych.
Wkręty o niskiej zawartości wypełniacza: Wkręty te są przeznaczone do stosowania z tworzywami sztucznymi o niskiej zawartości wypełniacza, takimi jak CaCO3. Mają płytszy tor lotu i dłuższą sekcję dozującą niż konwencjonalne ślimaki.
Wkręty o dużej zawartości wypełniacza: Wkręty te są przeznaczone do stosowania z tworzywami sztucznymi o dużej zawartości wypełniacza, takimi jak CaCO3. Mają głębszy wzór lotu i krótszą sekcję dozującą niż konwencjonalne ślimaki.

Struktura beczki

Lufa jest cylindryczną rurką otaczającą śrubę. Odpowiada za zapewnienie ogrzewania i chłodzenia niezbędnego do plastyfikacji oraz za utrzymanie ciśnienia niezbędnego do wytłaczania.

Lufa jest zwykle wykonana ze stali i wyłożona materiałem odpornym na zużycie, takim jak stal azotowana lub stal bimetaliczna. Lufa wyposażona jest również w płaszcze grzejne i chłodzące, które służą do kontrolowania temperatury tworzywa sztucznego.

Istnieją dwa główne typy konstrukcji beczek:

Otwarte beczki: Te beczki mają otwór zasilający na jednym końcu i otwór wylotowy na drugim końcu. Są one zwykle stosowane w procesach, które nie wymagają wysokiego stopnia mieszania lub odgazowywania.
Zamknięte beczki: Te beczki nie mają otworu zasilającego ani otworu wylotowego. Są one zwykle stosowane w procesach wymagających wysokiego stopnia mieszania lub odgazowywania.
Kontrola temperatury ślimaka i lufy
Temperatura ślimaka i cylindra jest ważnym czynnikiem w procesie wytłaczania tworzyw sztucznych. Temperatura musi być wystarczająco wysoka, aby stopić i uplastycznić plastik, ale nie tak wysoka, aby spowodowała degradację plastiku.

Kontrolę temperatury ślimaka i beczki zwykle osiąga się za pomocą kombinacji wewnętrznych i zewnętrznych systemów ogrzewania i chłodzenia. Wewnętrzne systemy grzewcze wykorzystują krążący olej lub wodę do ogrzewania ślimaka i beczki. Zewnętrzne systemy grzewcze wykorzystują grzejniki, takie jak grzejniki taśmowe lub nagrzewnice powietrza, do podgrzewania ślimaka i beczki.