Wybór materiału beczek do procesu formowania wtryskowego

Wybór materiału beczki do procesu formowania wtryskowego może być ważną decyzją. W grę wchodzi wiele różnych czynników, a znajomość właściwego wyboru może zadecydować o sukcesie projektu lub kosztownej katastrofie.

Azotek nitrylu

Zwykle proces azotowania stosuje się w celu utworzenia powierzchni nawęglanej na części stalowej. Ta powierzchnia utwardzana dyfuzyjnie jest dokładniejsza i bardziej odporna na zużycie niż powierzchnia chromowana. Zmniejsza także potrzebę zewnętrznego smarowania. W porównaniu do chromowania, azotowanie jest bardziej opłacalne.

Generalnie azotowanie przeprowadza się na wstępnie utwardzanych stalach stopowych. Proces jest łatwy do kontrolowania i pozwala na kontrolę procesu. Proces ten można także stosować w połączeniu z innymi obróbkami powierzchni. Ponadto można go wykorzystać do tworzenia specjalnych technologii powierzchni dla określonych środowisk.

Stal nitrallojowa to stal stopowa chromowo-molibdenowa, która jest również dostępna w obróbce cieplnej w kąpieli ze zdysocjowanym gazowym amoniakiem (FNC). Proces ten pozwala uzyskać bardziej jednolitą i azotowaną powierzchnię. Jest to ważne w zastosowaniach wymagających odporności na ciepło. Jest również mniej podatny na odkształcenia podczas procesu obróbki cieplnej.

Stale nitralloy nie powinny być stosowane w zastosowaniach, w których występują ostre cząstki ścierne. Nie należy ich również stosować w zastosowaniach wymagających wysokiego poziomu odporności na korozję.

Twardość powierzchniowa azotowanej obudowy jest funkcją twardości obudowy stopu oraz głębokości dyfuzji azotu. Ponadto na głębokość obudowy może wpływać temperatura obróbki, składniki stopu i czas obróbki.

W zależności od rodzaju lufy azotowaniu można poddać gotową lufę lub samą lufę. Pojedynczy cykl azotowania w temperaturze trwa zwykle 48 godzin. Wykończenie azotkiem utwardza ​​się wewnątrz lufy i poprawia smarowność powlekanych części.

Stale nitrallojowe są często stosowane na części wymagające dużej twardości powierzchni i odporności na ciepło. W odróżnieniu od chromowania, azotowanie nie powoduje zmiany wymiarów lufy. Jest to również tańszy proces obróbki cieplnej.

D2

Wybór odpowiedniego materiału bębna jest koniecznością dla wydajnego i opłacalnego procesu formowania wtryskowego. Beczka może być wykonana z czterech różnych materiałów. Najpopularniejszym jest węglik. Są one zwykle wykonane ze stopu węglika boru lub borku chromu. Najlepiej nadają się do zastosowań o dużym zużyciu.

Do wyboru jest wiele beczek. Występują we wszystkich rozmiarach, kształtach i materiałach. Średnia długość lufy wynosi około 22-25 cali. Istnieją również beczki wykonane z włókna węglowego i stopów aluminium. Lufa z włókna węglowego jest prawdopodobnie najtańsza, a lufa ze stopu aluminium jest najdroższa. Cena jest zdecydowanie uzasadniona, jeśli weźmie się pod uwagę ilość pieniędzy, jaką zaoszczędzisz na kosztach konserwacji i wymiany.

Pierwsza beczka wymieniona powyżej to pełne 5 funtów i 1,8 uncji. Druga z wymienionych luf jest nieco cięższa, ale jest też dłuższa i droższa. Najgorsza lufa to masywna lufa o długości prawie 24 cali. Najkrótszy ma smukłe 16,5 cala.

Pierwsza beczka na liście jest najlepsza z najlepszych. Najlepsze z najlepszych są najdroższe, ale to nie jedyny chwyt. Najlepszy z najlepszych jest jednocześnie najlepszym z najgorszych. Używanie beczki ważącej mniej niż połowę najgorszego z najlepszych kosztów to dobry sposób na zaoszczędzenie pieniędzy, a jednocześnie nadal będziesz mógł cieszyć się swoim ulubionym napojem! Najważniejszą rzeczą jest, aby mieć pewność, że wiesz, co otrzymujesz, a będziesz w stanie uniknąć dużej ilości zmarnowanego czasu i pieniędzy.

Są też inni materialni pretendenci. Można także zdecydować się na zastosowanie aluminium lub nawet materiału hybrydowego. Lufa wykonana ze stopu hybrydowego jest droższa od konwencjonalnej, ale za każdą złotówkę zyskasz o wiele więcej.

CPM 10 V

Zaprojektowany przez metalurgów Crucible, CPM 10V to materiał, który został zaprojektowany, aby zapewnić użytkownikom najlepszą kombinację odporności na zużycie i wytrzymałości. Materiał ma wysoką zawartość wanadu, który idealnie nadaje się do stosowania w częściach zużywalnych.

Materiał ten ma wiele zastosowań, w tym wysokowydajne noże i krajarki przemysłowe. Idealnie nadaje się do stosowania w materiałach z tworzyw sztucznych wypełnionych metalem, a także w zastosowaniach przemysłowych. Jest bardzo odporny na zużycie i ścieranie, dzięki czemu chroni krawędź tnącą. Jest również idealny do zastosowań przemysłowych, które wymagają wytrzymałości i zachowania krawędzi.

CPM 10V idealnie nadaje się do zastosowań wymagających najwyższej odporności na zużycie, a także do zastąpienia węglika. W porównaniu do innych wysokowęglowych stali narzędziowych ma wysoką zawartość wanadu, co zapewnia jej doskonałą odporność na zużycie. Materiał ma również drobny węglik, który ułatwia jego szlifowanie.

Materiał nadaje się do zastosowań wymagających doskonałej odporności na zużycie, w tym zastosowań ściernych, dużych udarów i dużych prędkości. Materiał nie nadaje się do zastosowań ze stalą nierdzewną. Jest azotowany lub powlekany, w zależności od zastosowania. Materiał można również poddać obróbce cieplnej do wyższego poziomu twardości, aby uzyskać większą odporność na zużycie i wytrzymałość.

CPM 10 V jest powszechnie stosowany w zastosowaniach przemysłowych, w tym w nożach do cięcia wzdłużnego, narzędziach do wytłaczania i narzędziach do pracy na zimno. Wykorzystywany jest także do produkcji tworzyw sztucznych. Materiał ma strukturę martenzytyczną, która zmniejsza zacieranie się śrub i tarcie. Ma również czterokrotnie dłuższą żywotność niż lufy azotowane.

CPM 10V jest stosowany w zastosowaniach wymagających wysokiej odporności na zużycie i wytrzymałości, a także do zastąpienia węglika. Materiał zachowuje również właściwości produkcyjne porównywalne z M-2, dzięki czemu idealnie nadaje się do wielu zastosowań.

Węglik

Do niedawna lufy broni wykonywano ze stopów aluminium. Beczki te są drogie i nie są tak odporne na korozję jak bardziej zaawansowane materiały. Aby zaoszczędzić pieniądze, producenci broni zaczęli stosować włókno węglowe. Te nowe materiały są bardziej skuteczne i dają ogromne nadzieje. Jednak w lufach broni wciąż jest miejsce na innowacje techniczne.

Nowy proces produkcyjny wykorzystuje zastrzeżoną sferyczną matrycę węglikowo-niklową, aby zapewnić wiele korzyści. Osnowa zapewnia odporność na zużycie, wysoką sztywność i lepszą stabilność wymiarową.

Twardość stopu i odporność na korozję sprawiają, że jest to idealny wybór do stosowania w środowiskach silnie korozyjnych. Ma typowy zakres twardości Rockwell C50-55.

Odporna na korozję wykładzina bimetaliczna 555 ma wysoką zawartość boru i zapewnia dodatkową odporność na zużycie. Stop jest na bazie kobaltu i niklu, co zwiększa odporność na korozję.

Dostępna jest również w dwóch grubościach: jedna to cienka powłoka chroniąca lufę przed ścieraniem, a druga to grubsza powłoka chroniąca karabinek przed zużyciem. Powłoka ta zapewnia 10 razy dłuższą żywotność niż azotowana lufa.

Dodatkowo lufa zabezpieczona jest powłoką azotkową. Azotek wiąże atomy azotu z atomami stali, co jest znacznie skuteczniejszą metodą ochrony lufy niż chromowane wykończenie. Azotek jest również znacznie bardziej opłacalny dla producentów broni.

Ponadto nowe materiały obejmują kompozyty z osnową metaliczną. Materiały te zostały zaprojektowane na poziomie cząstek atomowych, aby zapewnić wysoki stopień odporności na ścieranie.

Zewnętrzna warstwa lufy jest zabezpieczona czarnym azotkiem. Azotek nakłada się również na ścianę wewnętrzną. Proces ten polega na hartowaniu beczki w ciekłej kąpieli solnej. Jest również znany jako wykończenie melonitowe.

Dodatkowo do kontrolowania rozmiaru wewnętrznego lufy stosuje się rozwiertak wieloostrzowy z węglików spiekanych. Rozwiertak wieloostrzowy z węglików spiekanych ma cztery lub sześć rowków i jest przeciągany przez lufę nawierconą pistoletem. Narzędzie to jest przymocowane do specjalnego adaptera. Następnie obraca się, aby emulować współczynnik skrętu beczki.

Materiał beczek do formowania wtryskowego

Wybór odpowiedniego materiału beczki do formowania wtryskowego jest istotnym krokiem w optymalizacji produkcji. Istotne jest, aby wybrać materiały odporne na zużycie, nadające się do obróbki mechanicznej i obróbki cieplnej. Materiały te należy wybierać ostrożnie, ponieważ niewłaściwie wyprodukowane lufy mogą powodować nierównomierne zużycie i nierówną jakość strzału.

Główne materiały używane do produkcji luf obejmują stal narzędziową, węglik, Azotek Nitraloju i COP. Każdy z tych materiałów ma swoje zalety i wady.

Beczki ze stali narzędziowej zapewniają doskonałą odporność na korozję i ścieranie i idealnie nadają się do zastosowań wymagających dużej wytrzymałości. Beczki ze stali narzędziowej są zwykle wykonane z wykładziny ze stali narzędziowej poddanej obróbce cieplnej i rury podkładowej wykonanej ze stali stopowej. Mogą być utwardzane dyfuzyjnie lub całkowicie. Zapewniają dużą wartość w zastosowaniach ogólnego przeznaczenia.

Azotek nitralloyu jest najpowszechniejszym materiałem używanym do produkcji beczek. Szczególnie nadaje się do miękkich materiałów, chociaż nie nadaje się do zastosowań wysokotemperaturowych.

Beczki z węglika nadają się do materiałów wypełnionych w 50% szkłem. Oferują dobrą odporność na korozję i nadają się do umiarkowanego i sporadycznego użytku. Są też droższe. Wadą jest to, że są bardziej podatne na pękanie.

COP to przezroczysty, biokompatybilny materiał, który w niewielkim stopniu nasiąka wodą. Właściwościami barierowymi przypomina szkło. Jest również kompatybilny z krwią.

Przy wyborze materiału beczki bardzo ważnym czynnikiem jest gładkość wewnętrznej ściany. Ogromny wpływ na proces wytłaczania mają rowki na wewnętrznej ściance sekcji podającej. Kształt otworu podającego ma również duży wpływ na wydajność karmienia. Wewnętrzna ściana sekcji podającej może być wykonana w kształcie stożka, aby poprawić szybkość przenoszenia substancji stałych.

Wybór odpowiedniego materiału bębna do formowania wtryskowego zapewni płynną pracę i dobrą szybkość transportu ciał stałych. Ważne jest również zachowanie prostoliniowości ściany wewnętrznej. Można to osiągnąć poprzez zastosowanie pasowania wciskowego wewnątrz lufy. Możliwe jest również ponowne założenie zużytej części lufy.